น้ำใต้ดิน ดัชนีชี้วัดคุณภาพของทรัพยากรน้ำที่สำคัญ
แหล่งน้ำธรรมชาติสามารถแบ่งออกเป็น 3 ประเภท คือ น้ำในบรรยากาศ หรือไอน้ำและเมฆฝน น้ำผิวดินหรือน้ำท่า หรือน้ำตามแหล่งน้ำอย่างแม่น้ำ ทะเล ทะเลสาบ และน้ำใต้ดินหรือน้ำบาดาล การไหลเวียนของน้ำมีลักษณะเป็นวัฎจักร กล่าวคือน้ำในบรรยากาศจะตกลงมาสู่พื้นโลก บางส่วนจะถูกกักเก็บเอาไว้ตามแหล่งน้ำผิวดิน อย่างแม่น้ำ ลำคลอง หนอง บึง ต่าง ๆ แต่จะมีน้ำผิวดินบางส่วนที่ไหลซึมลงไปสู่ใต้ดิน ซึ่งน้ำเหล่านี้จะถูกกักเก็บไว้ในช่องว่างระหว่างชั้นดิน ชั้นหิน ชั้นตะกอน หรือชั้นกรวด โดยน้ำที่ไหลสู่ใต้ดินและไหลซึมอยู่ในช่องว่างระหว่างเม็ดดินที่ไม่ลึกจากผิวดินมากนักมักถูกเรียกว่าน้ำในดิน ซึ่งในฤดูแล้งน้ำในดินลักษณะนี้อาจถูกความร้อนจากแดดจนระเหยแห้งไปได้ แต่ก็จะมีน้ำบางส่วนที่สามารถไหลซึมลึกลงไปใต้ดินชั้นต่อไปได้อีก สุดท้ายน้ำเหล่านั้นอาจถูกกักเก็บเอาไว้ในช่องว่างระหว่างตะกอน หรือรอยแตกของชั้นดิน ที่เป็นชั้นหิน ตะกอน หรือกรวด เกิดเป็นน้ำบาดาล ซึ่งป็นแหล่งน้ำที่สำคัญหนึ่งที่มนุษย์ใช้เพื่อการอุปโภคบริโภคมาช้านานแล้ว ตามธรรมชาติน้ำบาดาลนับเป็นแหล่งน้ำที่มีคุณภาพ เพราะมีชั้นดินทำหน้าที่เป็นตัวกรองขจัดสิ่งสกปรกต่าง ๆ ออกไปแล้ว แต่ในปัจจุบันเมื่อมีความเจริญ และความหนาแน่นของชุมชนเมืองเพิ่มขึ้น ทำให้คุณภาพของน้ำบาดาล และแหล่งน้ำอื่น ๆ เปลี่ยนแปลงไป ในปัจจุบันการใช้งานน้ำใต้ดินจำเป็นต้องได้รับการตรวจสอบและควบคุมอย่างเหมาะสม เพราะหากชั้นน้ำที่อยู่ใต้ดินหายไป หรือหมดไปอย่างรวดเร็วก็อาจส่งผลให้เกิดปัญหาดินทรุดที่เป็นอันตรายต่ออาคารบ้านเรือนต่าง ๆ ได้เป็นอย่างมาก และเนื่องจากเป็นแหล่งน้ำที่อยู่ลึกลงไปใต้ผิวดิน ดังนั้นแหล่งน้ำประเภทนี้จึงมักกลายเป็นแหล่งสะสมของมลพิษต่าง ๆ ที่ปนเปื้อนอยู่ในบรรยากาศ […]
